عادت افراد برای انتخاب صبحانه بسیار متفاوت است. عده ای دوست دارند آب میوه و نیمرو بخورند و بعضی ها حلیم یا عدسی و برخی دیگر چای، مربا و کره را ترجیح می دهند اما بیشتر افراد به چای، نان و پنیر بیشتر از هر چیز دیگری برای خوردن صبحانه علاقه نشان می دهند. به هر حال، متخصصان تغذیه معتقدند که صبحانه هر چه باشد استفاده از لبنیات در آن بسیار مهم بوده و باید به عنوان یک اصل درآید. یکی از اعضای خانواده لبنیات، پنیر است که اگر در کنار سایر مواد مغذی مصرف شود، میتواند بخشی از نیاز بدن به کلسیم را برطرف کند.

مصرف پنیر از دیرباز رایج بوده است. عضوی از اعضای خانواده لبنیات که به دنبال اهلی کردن چهارپایان شیرده مثل بز، شتر یا گاومیش کشف شده است.

گفته می شود که اولین مایه پنیر از شیره ی درخت انجیر به دست آمد و انسان های قدیمی بعد از آن که برگهای درختان انجیر را در شیر می انداختند تا شیر ببندد، آن را روی سنگ می ریختند و پس از این که سفت می شد، برای اینکه آب آن کاملا گرفته شود، سنگ دیگری روی آن می گذاشتند. بعدها انسان یاد گرفت که از شکم حیوانات شیرخوار، مخصوصا خرگوش های وحشی، مایه پنیر را به دست آورد و وقتی پنیر ساخته شد آن را در آفتاب خشک کند و نمک بزند و در لای برگ درختان بپیچد و آن را برای روزها و ماه های آینده مورد استفاده قرار دهد. تولید پنیر به صورت صنعتی در آغاز قرن بیستم شروع شد و آن زمانی بود که پاستور اکتشافات خود را درباره تخمیر شیری آغاز کرد.

اولین کارخانه پنیر در سوم فوریه سال ۱۸۱۵ میلادی در سوئیس کار خود را آغاز نمود. فرانسه و ایتالیا دو کشوری هستند که بیشترین تنوع را در تولید پنیر دارند. (تقریبا هرکدام ۴۰۰ تا ۴۵۰ نوع پنیر محلی تولید می کنند). بر اساس یک ضرب المثل فرانسوی، برای هر روز از سال، یک نوع متفاوت از پنیرهای فرانسوی وجود دارد.